Στον κόσμο της μπίρας, η λέξη «φρέσκια» ακούγεται συχνά. Αλλά τι σημαίνει πραγματικά; Είναι θέμα ημερομηνίας παραγωγής; Έχει να κάνει με τα υλικά; Ή μήπως με τον τρόπο που τη σερβίρουμε;

Η αλήθεια είναι πως η «φρεσκάδα» της μπίρας είναι συνδυασμός όλων αυτών. Και για να την καταλάβουμε, πρέπει να δούμε πώς επηρεάζει η διαδικασία παραγωγής, αποθήκευσης και κατανάλωσης το ποτήρι που φτάνει μπροστά μας.

Ο χρόνος μετράει

Η μπίρα, σε αντίθεση με το κρασί, δεν είναι φτιαγμένη για να παλαιώνει. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όσο πιο κοντά στην ημερομηνία παραγωγής τη δοκιμάζεις, τόσο πιο έντονα είναι τα αρώματά της και η γεύση της. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για μπίρες με έντονη παρουσία λυκίσκου, όπως οι IPA και οι Pale Ale. Ο λυκίσκος χάνει γρήγορα τα αιθέρια έλαιά του, με αποτέλεσμα να μειώνονται τα φρουτώδη και αρωματικά του στοιχεία.

Τα στυλ που χρειάζονται φρεσκάδα

Δεν είναι όλες οι μπίρες ίδιες. Οι IPA, οι NEIPA και γενικά οι heavily hopped μπίρες πρέπει να καταναλώνονται μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες από την παραγωγή. Έτσι διατηρούν τον ζουμερό, τροπικό χαρακτήρα τους.

Αντίθετα, πιο βυνώδεις μπίρες όπως οι stouts, οι bocks ή οι barleywines μπορούν να σταθούν στον χρόνο και μερικές φορές να βελτιωθούν. Εδώ μιλάμε για «παλαίωση», που είναι τελείως διαφορετική έννοια από τη «φρεσκάδα».

Η αποθήκευση κάνει τη διαφορά

Ακόμη κι αν έχεις τη μπίρα στα χέρια σου λίγες μέρες μετά την παραγωγή, αν δεν έχει αποθηκευτεί σωστά, η φρεσκάδα χάνεται. Η μπίρα πρέπει να διατηρείται σε δροσερό, σκοτεινό μέρος. Η θερμότητα και το φως είναι εχθροί: οξειδώνουν και καταστρέφουν τα αρώματα, δίνοντας αυτή την ανεπιθύμητη γεύση που θυμίζει χαρτόνι ή βρασμένα λαχανικά.

Γι’ αυτό και οι περισσότερες craft ζυθοποιίες και e-shops – όπως το Beer24 – φροντίζουν να έχουν τις μπίρες πάντα σε ψυγείο. Όταν μια μπίρα είναι ψυγμένη από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση, διατηρείται πολύ πιο κοντά στη μορφή που είχε τη μέρα που βγήκε από το ζυθοποιείο.

Τι σημαίνει «fresh on tap»

Στα taprooms και τις μπυραρίες, όταν λέμε «φρέσκια μπίρα στη βρύση», εννοούμε συνήθως μπίρα που έχει σερβιριστεί από βαρέλι λίγο μετά την παραγωγή της. Το draft σύστημα προστατεύει τη μπίρα από το φως και συχνά την κρατά σε σταθερή θερμοκρασία. Έτσι μπορείς να τη δοκιμάσεις σχεδόν όπως την είχε φανταστεί ο ζυθοποιός.

Η ετικέτα λέει την αλήθεια

Στις περισσότερες craft μπίρες θα βρεις την ημερομηνία παραγωγής. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί σε βοηθά να ξέρεις πόσο «φρέσκια» είναι η μπίρα που κρατάς. Αντίθετα, μεγάλες βιομηχανικές μπίρες γράφουν συνήθως μόνο την ημερομηνία λήξης. Μια μπίρα που φτιάχτηκε πριν έναν χρόνο, ακόμη κι αν δεν έχει λήξει, σίγουρα δεν είναι «φρέσκια».

Στο Beer24, για λόγους διαφάνειας, αναγράφεται πάντα η ημερομηνία λήξης σε κάθε μπίρα που υπάρχει στο στοκ. Έτσι ξέρεις ακριβώς τι αγοράζεις και μπορείς να επιλέγεις με βάση τη φρεσκάδα, χωρίς εκπλήξεις.

Γιατί μας νοιάζει;

Η φρεσκάδα κάνει τη διαφορά κυρίως στα αρώματα και στη ζωντάνια της μπίρας. Μια φρέσκια IPA έχει αρώματα που θυμίζουν τροπικό χυμό. Η ίδια μπίρα, μετά από έξι μήνες στο ράφι, μπορεί να έχει χάσει τα περισσότερα από αυτά και να έχει γίνει flat και μονοδιάστατη.

Η εμπειρία του να δοκιμάζεις μια μπίρα φρέσκια, ειδικά από βαρέλι ή λίγες μέρες μετά την παραγωγή, είναι σαν να έχεις μπροστά σου την πιο αυθεντική εκδοχή της.

Το μάθημα του Beer School

Φρέσκια μπίρα σημαίνει μπίρα που έχει παραχθεί πρόσφατα, έχει αποθηκευτεί σωστά και καταναλώνεται στην ώρα της. Δεν είναι marketing trick, αλλά ουσιαστικό στοιχείο ποιότητας. Για να την απολαύσεις όπως πρέπει:

  • Προτίμησε μπίρες με εμφανή ημερομηνία παραγωγής.

  • Προσπάθησε να τις αγοράζεις από σημεία που τις διατηρούν ψυγμένες.

  • Κατανάλωσέ τες όσο το δυνατόν πιο σύντομα, ειδικά αν μιλάμε για IPA και Pale Ale.

Έτσι, κάθε γουλιά θα σε φέρνει πιο κοντά στην πρόθεση του ζυθοποιού – και θα σου θυμίζει γιατί η craft μπίρα είναι μια εμπειρία που αξίζει να απολαμβάνεις φρέσκια.